Krótko mówiąc, ekonomia podaży proponuje mikroekonomiczne czyli rynkowe podejście do problemów makroekonomicznych. Zwolennicy ekonomii podaży nazywają ją „ekonomią bodźców”, podczas gdy jej krytycy uznają ją za „ekonomię zabobonów.” Polityka popytu i podaży niekoniecznie muszą być wzajemnie niespójne. Obniżenie stawek podatkowych w 1981 i 1986 wywarło jednocześnie wpływ na popyt i podaż, bardziej oddziaływując na tę ostatnią.Pierwszym i zasadniczym twierdzeniem ekonomii podaży jest to, że po przekroczeniu pewnego punktu, wysokie krańcowe stopy opodatkowania dochodów osobistych mogą zmniejszyć skłonność ludzi do podejmowania pracy i zatem zmniejszyć globalną podaż. Krańcową stopę opodatkowania zdefiniowaliśmy jako każdy dodatkowy dochód, który musi być przekazany państwu. Krańcowo stopa opodatkowania zwykle oznacza stopę opodatkowania ostatniej porcji przyrostu dochodu podlegającej opodatkowaniu.
ZASADNICZE TWIERDZENIE EKONOMII PODAŻY


Głosy: (Głosy na Tak: , Głosy na Nie: , Wszystkich głosów: )