Założenia te spotkały się z surową krytyką nawet w Wielkiej Brytanii, gdzie naturalistycz- ne koncepcje wychowania mają przecież dość długą tradycję. I tak, R. Peters, współautor i redaktor książki pt. Perspectiues on Plowden, stwierdza, że zawarta w raporcie synteza filo­zofii wychowania „zawiera półprawdy, którym nadaje rangę wychowawczych wszechśrodków oraz głosi tezy spóźnione niekiedy o 30—40 lat wobec aktualnych potrzeb brytyjskiego szkol­nictwa”.  Co to bowiem znaczy, pisze Peters, że dziecko ma „swoistą naturę”, która się rozwija w sprzyjających okolicznościach? Na czym polega owa swoistość? Jakie okoliczności może­my uważać za sprzyjające? Co jest produktem owego rozwoju? Dlaczego obserwacja rozwoju dziecka przez nauczyciela ma być donioślejsza od jego wychowawczej interwencji?

Eliza Wieczorkowska

Witam! Fajnie, że tu trafiłeś, mam nadzieję, że podobają Ci się treści zamieszczane na moim blogu. Tematyka bloga kręci się wokół biznesu i finansów ponieważ na tym na prawdę dobrze się znam i tych kwestiach mogę się wypowiadać. Jeśli podobają Ci się treści zamieszczane tutaj, to daj jakiś znak w komentarzu lub polub.