Oznacza to, że powinni oni dążyć do pewnej kombinacji stóp bezrobocia i inflacji, znajdujących się na krzywej Philipsa. W długim okresie bezrobocie może zmniejszyć kształcenie, szkolenie zawodowe i programy walki z ubóstwem i w miarę jak wyższe kwalifikacje zawodowe oraz mobilność siły roboczej będzie wywoływać wzrost produkcji, stopa inflacji będzie się stopniowo obniżać. Monetaryści zalecaliby kontrolę inflacji poprzez stopniową obniżkę tempa wzrostu zasobu pieniądza. Takie poglądy dominowały aż do lat 1970, kiedy stagflacja poddała teorie keynesowskie w wątpliwość. Kiedy próby podejmowane przez kolejne rządy jednoczesnego zmniejszenia inflacji i bezrobocia spełzły na niczym, ekonomiści doszli do przekonania, że teoria keynesowska nie jest odpowiedzią na wszystkie ekonomiczne bolączki.
DOMINACJA POGLĄDÓW


Głosy: (Głosy na Tak: , Głosy na Nie: , Wszystkich głosów: )